White बन्धन थियो कुनै बेला,
प्रेमले बाँधेको सुन्दर धागो।
सपना सजाएका थियौं हामीले,
आशा र विश्वासको त्यो मीठो गाग्रो।
तर अहिले ती दिन कहाँ हराए? शब्दहरू मौन छन्, आँसु मात्रै बर्राए।
अल्झिएर लहरे भावनाहरू,
मूक छन् हृदयका वेदनाहरू।
तिमीले त भन्थ्यौ, यो सम्बन्ध कहिल्यै टुट्दैन,
तर आज किन यो मन एक्लै लुट्दैन?
फाटेका छन् ती धागोहरू प्रेमका,
टुक्रिएको छ हाम्रो बन्धन सपनाको।
मौनता छ, पराईपनको एक शीतल सास, तिम्रो याद अझै आउँछ, तर मनको छैन कुनै आश। के फेरि जुड्ला हाम्रो टुटेको बन्धन?
कि रहन्छ यो चिरा सधैं दुखाउने घाउ जस्तो।
--- प्रवेश लुईटेल ❣️
©Prawesh Luitel
#nepali Poem