"اک وال نہ سدرہ توں گیا آگے ۔ عقل ہوش جبریل دا کھڑن لگا ۔ آگے جان آسان نہ دسدی سی ۔ وحی اڑدیاں اڑدیاں اڑن لگا ۔ یک قدم تے ساتھیا آ آگے ۔ باہوں ناز تھیں سوہنا پھڑن لگا ۔ کملی والیا واسطہ ای چھوڑ ایتھے۔ میرا جان نامہ سبھو سڑن لگا ۔ اوڑک دلدل غریب بھی رہیا راہئے۔ جدوں کم جلالتوں جھڑن لگا ۔ میں قربان سید المرسلین دائم ۔ اپر عرش اکلیاں چڑھن لگا ۔ ۔۔۔۔۔ مردقلندر پیر دائم قادری ۔۔۔۔"