"مرچی تئی کبر ءِ سرا منی چم شپءِ محتاج نہ اَنت کہ شپ بہ بیت ءُ تئی واب منی سَرینّءَ منی مِیداں تاب بدی اَنت منا لیلو بکن اَنت ءُ وابءِ باھوٹ بکن اَنت اگاں منا امباز بکن اَنت ءُ تاھیر ءِ زان سرا بہ واپین اَنت نہ ، چوش نہ انت منا روچءِ سوگند انت اے چم روچءَ ھم چہ تئی ھیالءَ آزات نہ اَنت ءُ منا بندیگ بوھگءِ شرپے بخش اَنت منا روچءِ سوگند انت وھدے کس نہ بیت ھم من تہنا نہ باں منا تئی یات، تئی واب، تئی وشبُوہ ھمراہ اَنت من تئی وداریگ آں من زاناں تو چہ من جتا نہ بئے، تو کائے بےمنا شپءَ دپارءَ تو دو نہ کن ئے من تو پدا ھوار شپءَ شام کناں فلم چاراں فلمانی سرا جنگ باں من گُبّاں گوات کناں تو منی گپاں زیرئے من تو ھما وڑ باں کہ بیتگاں منی چم تئی ودار ءَ ڈوک نہ اَنت بیت ھم نہ کن اَنت پرچہ کہ من زاناں تو واتر بئے ایش نویسگءَ پد من قلم ءُ کتاب کشءَ کُت آں ءُ تچک بیتاں کہ اناگہءَ یات اتک مرچی تئی کبرءِ سرا من آپ نہ ریتکگ مرچی تئی کبر ءِ سرا من یاسین نہ ونتگ مرچی تئی کبر ءِ سرا من پُل ایر نہ کتگ دُر ©izzat Rahi"