ଶେଷ ଭାଗରେ ଲେଖାଥିବା
ସେଇ ପଦକ କଥା, ଇତି ତୁମର
ସତେ କେତେ ଆପଣା ଆପଣା ଲାଗୁଥିଲା
କେବେ ଆକାଶ ଭର୍ତ୍ତି ସୁଖ ତ ପୁଣି କେବେ
ମହଣେ ଦୁଃଖର ସେ ବାର୍ତ୍ତାବହ ଥିଲା
ଥିଲା କେବେ ସେ ଏକ ସନ୍ତକ କାହାର
ବାସ୍ନା ନଥାଇ ମଧ୍ୟ ମହମହ ବାସୁଥିଲା
ହାତ ଲେଖା ସେଇ ଚଠି ଟିଏ
ଆଉ ଆସୁନି ଏବେ
ଏକଦା ଏରୁଣ୍ଡି ସେପାଖେ କିଏ ଜଣେ
ସର୍ବଦା ତାର ଆଗମନକୁ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥାଲା ।
©Tafizul Sambalpuri
#letters