"प्रेमभंग तुझी न माझी भेट, त्या झाडाखाली जाहली होती. पाहून तुझे रूप सुंदर, झाडांची पाने-पाने सुद्धा भावली होती. प्रीत माझे सारे, जडले होते तुजवरी. क्षण ते आठवून आता, मनातच राहती सारी. स्वप्नात मला तूच, दिसाया लागली होती. पाहतो जेथे-जेथे मी, तुझाच मुखडा भासत राहती. प्राजक्ताच्या फुलासम, दिसणारी तू नाजूक कळी. रूप तुझे आठवून आता, मनातल्या मनात रोज मरी. क्षणभर भांडणाने तू, सोडून गेलीस मला. आयुष्य हे माझं तुझ्या आठवणीतच झुरतं, हे कसं सांगू तुला. भावनांना माझ्या आवर घालणं, जमलंच नाही मला. हृदयाचे कप्पे-कप्पे तुझ्या, आठवणीने भरेल राहील सदा. सोडून जायच्या आधी, विचारायचं होतं तू स्वतःला. राणीविना राजा, कसा राहील आता. -कल्पना चवंड पाटील"