White Just stand in the rain Until your tears are hidden, And your bloodshot eyes Have calmed down a bit. The shivers on your body Have gone numb, And the raindrops feel heavier Than your thoughts. Just stand in the rain Until the drought of emptiness Has gone drenched, Until the freezing downpour Starts feeling warm, Until the sharp stones Stop poking your skin And don't hurt you anymore. Just stand in the rain Until you realize where you're at, Don't move before that first sneeze, Until you see a reason to live And how precious your life is, Until you collapse with an ice-cold body And no one holds you When you learn the ultimate truth. ©Anagha Ukaskar

Anagha Ukaskar

White सुन जरा काली घटा रे! मत तरसा बरस जा रे! सावन आया रूखा-रूखा खेत-खलिहान सब सूखा-सूखा पिया भी मेरा रूठा-रूठा अब तू भी मत, तड़पा रे! सुन जरा काली घटा रे! मत तरसा बरस जा रे! ©Kirbadh

Kirbadh

भविष्य त्याच्या हाती, तो निर्माता बालकांचा म्हणूनच त्याला दिला आपण दर्जा पालकांचा आठवतो तो दिवस जेव्हा त्याला "आई" म्हटले काहीतरी होते ज्यामुळे आम्हाला सुरक्षित वाटले घरापेक्षा जास्त वेळ शाळेतच तर असायचो कधी कधी तर चक्क त्याच्या मांडीवरही बसायचो! लाडका-दोडका नाही, सगळी त्याचीच मुले होती त्यानेच गिरवायला शिकवली आम्हा पाटी समानतेची सण सारे, नवे निराळे, केले नेहमी साजरे त्याच्यामुळे सजवले आपल्या संस्कृतीचे नजारे मनोभावे आठवू त्याला, नको कशाची सक्ती हृदयी माझ्या सदा वसावी त्या गुरूचीच मूर्ती ©Anagha Ukaskar

Anagha Ukaskar

White Just stand in the rain Until your tears are hidden, And your bloodshot eyes Have calmed down a bit. The shivers on your body Have gone numb, And the raindrops feel heavier Than your thoughts. Just stand in the rain Until the drought of emptiness Has gone drenched, Until the freezing downpour Starts feeling warm, Until the sharp stones Stop poking your skin And don't hurt you anymore. Just stand in the rain Until you realize where you're at, Don't move before that first sneeze, Until you see a reason to live And how precious your life is, Until you collapse with an ice-cold body And no one holds you When you learn the ultimate truth. ©Anagha Ukaskar

Anagha Ukaskar

White सुन जरा काली घटा रे! मत तरसा बरस जा रे! सावन आया रूखा-रूखा खेत-खलिहान सब सूखा-सूखा पिया भी मेरा रूठा-रूठा अब तू भी मत, तड़पा रे! सुन जरा काली घटा रे! मत तरसा बरस जा रे! ©Kirbadh

Kirbadh

भविष्य त्याच्या हाती, तो निर्माता बालकांचा म्हणूनच त्याला दिला आपण दर्जा पालकांचा आठवतो तो दिवस जेव्हा त्याला "आई" म्हटले काहीतरी होते ज्यामुळे आम्हाला सुरक्षित वाटले घरापेक्षा जास्त वेळ शाळेतच तर असायचो कधी कधी तर चक्क त्याच्या मांडीवरही बसायचो! लाडका-दोडका नाही, सगळी त्याचीच मुले होती त्यानेच गिरवायला शिकवली आम्हा पाटी समानतेची सण सारे, नवे निराळे, केले नेहमी साजरे त्याच्यामुळे सजवले आपल्या संस्कृतीचे नजारे मनोभावे आठवू त्याला, नको कशाची सक्ती हृदयी माझ्या सदा वसावी त्या गुरूचीच मूर्ती ©Anagha Ukaskar

Anagha Ukaskar