લાવ્યા ના અંધકાર ના ઉજાસ તો શા માટે હાંફો છો સાસોસાસ ? છે મીણનું ટીપું મારામાં ઉપરવાસ તો હૈયે હામ ભરો બંદ કરો ઉપવાસ ! ખોટા છો તમે દૂરથી કરો છો બકવાસ તો ખોલ્યું મોં બંદ કરો જુઠા છે શ્વાસ ! આરોપ લાગવું એ મારુ કામ નહીં બોસ આતો તમે બતાવો એ જોવ છું દોસ્ત !!!

મકાણી અભિષેક

માંડ-માંડ ચાલવાનું શીખી ને શબ્દોને ગોઠવતા લાગી, પિતાનાં કાળજાનો કટકો ને માતાનાં રોટલાનો બટકો, જેમ રવિ ઉગે કિરણ નીકળે ને ઘરનાં ફળિયામાં ઝાંઝર રણકે, ભવિષ્ય બનાવવા સપના જોવે ને ત્યાંજ ચીખોથી અવાજ ફાટે, નથી ખબર એને કે શું હશે જીવન ને નરાધમોને હાથે આમ કચડાશે ? આંખો ખુલી તો ત્યાંજ અંત ને દુનિયામાંથી એ ખતમ, ભગવાન ખબર છે તને કે જાનવર છે બધે તો પછી શા માટે જનમ અપાવે છે બધે ?

મકાણી અભિષેક

તમે શોધવા નીકળ્યા છો પ્રેમતણો મોતી !!! એમ કેમ મળે તમને ? હું તો મા ની મમતાનાં છીપલામાં ઢંકાયેલો મોતી...

મકાણી અભિષેક