White पाऊस दुःखाचा... रात्रीच्या अविरत पावसासारखे माझे दुःख येणार माझ्याच हृदयावर पडून ह्रदय माझे चिंब भिजवणार पहाट पुन्हा होईल आशेवर डोळे वेदनेने पाणवणार ना थांबा ना सुरुवात असच आयुष्य माझं सरणार भिजून रात्रीच्या या पावसात उभी मी तशीच राहणार हात नको कोणाचा हाती छत सोडून मी निघणार निघून गेली रात्र जरी पाऊस दुःखाचा कसा संपणार आयुष्याच्या अंताशी तरी आकाश माझे निरभ्र होणार... -अमृता ©Amruta

Amruta

White भ्रम मी माझ्या स्वप्नांच्या सावल्यांचा पाठलाग करतेय मी धावतेय, त्यांच्या जवळही जातेय आणि पाहते मी धावतेय, कारण माझी स्वप्ने झोत आहेत प्रकाशाचा एकच पाऊल पुढे फक्त... विचार असा करून मी धावतेय, कळतं नाही मला पण, मी पाठलाग का करतेय जवळ जातेय जितकी विरत जातेय सावली तितकी विरलेल्या प्रकाश्याच्या झोतात पुन्हा अडकायला मी धावतेय भ्रमाच्या भोवर्‍यात... तुटलेल्या स्वप्नांच्या जाळ्यात... ©Amruta

Amruta

प्रेम आहेस तू... आयुष्याच्या वाचनालयात एक अनोखं पुस्तक आहेस तू वाचण्यात तूला जिवन घालवू शकते मी अर्थाच्या या जगात एक निरर्थक स्वप्न आहेस तू बघण्यात तूला जिवन घालवू शकते मी खोट्या प्रेमाच्या दुनियेत खऱ्या मनाचा राजा आहेस तू मनात ठेऊन तूला जिवन घालवू शकते मी माझ्या निर्जीव प्रश्नांचं कोणालाच न कळणारं उत्तर आहेस तू शोधत तूला जिवन घालवू शकते मी तहानलेल्या मला प्रेमाचं दिसणारं मृगजळ आहेस तू पिऊन तूला जिवन घालवू शकते मी पाणावलेल्या डोळ्यातून निघणार्‍या अश्रूंचं रहस्य आहेस तू उलगडत तूला जिवन संपवू शकते मी... -अमृता... ©Amruta

Amruta

मी... आसवांच्या अभ्रात माझ्या हास्याचा पाऊस पाडणारी मी... आभासी विश्वात माझ्या वास्तव शोधणारी मी... प्रेमाच्या रंगाने माझ्या बेरंग चित्र काढणारी मी... उपेक्षेचा प्रवाहाला माझ्या तुझ्या अपेक्षेच्या समुद्रात मिळवणारी मी... राहून सोबत तुझ्या विरहात असणारी मी... ©Amruta

Amruta

तू क्षितिजाकडे डोळे लावून तुझी वाट पाहिली पण तु आला नाहीस जाताना पाठमोर्‍या तुला आर्त साद दिली पण तू ओ दिली नाहीस प्रेमासाठी झुरले तुझ्या पण तुला कधी समजलेच नाही

Amruta