ਦੱਸ ਦਿਲ ਨੂੰ ਦਿਖਾਂਵਾਂ ਕਿਵੇ ਖੌਲ ਕੇ ਨੀ ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਮੈਨੂੰ ਹੂੰਜ ਰੱਖਿਆ ਮੈ ਤਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠਾਂ ਤੇਰਾ ਉਹ ਰੁਮਾਲ ਵੀ ਜੋ ਤੂੰ ਬੁਲ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂੰਝ ਰੱਖਿਆ

ਵੋਹਰਾ ਸਾਬ

ਜਾਣ ਤਲ੍ਹੀਆਂ ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਇਕ ਬੋਲ ਤੇ ਅੱਜ ਜਿਹੜੀ ਕਰ ਗਈ ਬੇਗਾਨਾ ਮਿੱਤਰੋ

ਵੋਹਰਾ ਸਾਬ

ਮੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਜਹਿਰ ਹੀ ਬਣਿਆ ਭਾਂਵੇਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਉਹ ਪਰਸ਼ਾਦ ਐ ਥੋਡੇ ਭਾਅ ਦੀ ਹੋਉ ਦਿਵਾਲੀ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਸ਼ਰਾਧ ਐ

ਵੋਹਰਾ ਸਾਬ

ਚਾਅ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਉਹਨੇ ਫੂਕਤੇ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਨਾ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਹੇਜ ਦੀ ਪੈਂਡਾ ਐਨਾ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਖੱਤ ਹੱਥ ਕਿਉਂ ਬਗਾਨਿਆਂ ਦੇ ਭੇਜਦੀ

ਵੋਹਰਾ ਸਾਬ

ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਮਾਸੂਮ ਹੋਣ ਦੇ ਦਿਖਾਵੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਅਸਲ ਚੇਹਰੇ ਨੂੰ ਢੱਕ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਪਰ ਵਕਤ ਦੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਨੇ ਉਸਦੀ ਸੀਰਤ ਬਿਆਨ ਕਰ ਹੀ ਦਿੱਤੀ

ਵੋਹਰਾ ਸਾਬ